unemployment-insurance

دولت، مطابق قانون اساسی موظف است، برای کمک به کارگران بی کار شده، در مواقع نیاز، سازوکارهایی را فراهم کند تا بتواند مزایایی در اختیار آنان قرار گیرد تا این افراد بتوانند با استفاده از این مزایا؛ که بیمه بیکاری نام گرفته است، کار مناسبی پیدا کنند و دوباره به کار مشغول شوند.

گروه: بیمه بیکاری    تاریخ انتشار: پنج شنبه بیست و هفنم مهر 1402    نویسنده: مهدی محمدیان    تعداد بازدید: 92   
فهرست Contents

1 - ماده 9 قانون بیمه بیکاری

ماده 9 قانون بیمه بیکاری: کارفرمایان موظفند با هماهنگی شوراهای اسلامی و یا نمایندگان کارگران، فهرست محل های خالی شغل را که ایجاد می‌شوند به مراکز‌خدمات اشتغال محل اعلام نمایند.‌ محلهای شغلی مذکور (به استثنای رده‌های شغلی کارشناسی به بالا، منحصراً توسط مراکز خدمات اشتغال و با‌معرفی بیکاران تأمین می‌گردد.

‌تبصره 1 - دولت مکلف است، همه‌ساله از طریق سیستم بانکی و منابع اعتباری سازمان

تأمین اجتماعی و با استفاده از اعتبارات قرض‌الحسنه،‌طرح های اشتغال‌زای مشخصی را

جهت اشتغال به کار بیکاران مشمول این قانون در بودجه سالانه کشور پیش‌بینی و رأساً

یا از طریق شرکتهای تعاونی و ‌یا خصوصی و با نظارت وزارت کار و امور اجتماعی به

مورد اجراء گذارد.

‌تبصره 2 - بیکاران مشمول این قانون در اخذ پروانه‌های کسب و کار و موافقت اصولی و

تأسیس واحدهای اقتصادی از وزارتخانه‌های صنعتی،‌کشاورزی و خدماتی با معرفی وزارت کار و امور اجتماعی در اولویت قرار خواهند داشت.

2 - ماده 5 قانون بیمه بیکاری

‌براساس ماده 5 قانون بیمه بیکاری: حق بیمه بیکاری به میزان (3%) مزد بیمه شده است که بطور کامل، توسط کارفرما تأمین و پرداخت خواهد شد. طبق تبصره، مزد بیمه شده و نحوه تشخیص تعیین حق بیمه بیکاری، چگونگی وصول آن، تکلیف بیمه شده و کارفرما و همچنین نحوه رسیدگی به‌اعتراض، تخلفات و سایر مقررات مربوطه در این مورد ،بر اساس ضوابطی است که برای حق بیمه سایر حمایتهای تأمین اجتماعی در قانون و مقررات‌تأمین اجتماعی پیش‌بینی شده است.

مدت پرداخت مقرری بیمه بیکاری و میزان آن به این شرح است:

 الف – جمع مدت پرداخت مقرری از زمان برخورداری از مزایای بیمه بیکاری؛ اعم از دوره اجرای آزمایشی و یا دائمی آن برای مجردین، حداکثر 36 ماه و برای متأهلین یا متکلفین حداکثر 50 ماه، بر اساس سابقه کلی پرداخت حق بیمه و به این شرح می‌باشد:

1- از 6 ماه تا 24 ماه، برای مجردین 6 ماه و برای متاهلین یا متکفلین 12 ماه 

2- از 25 ماه تا 120 ماه، برای مجردین 12 ماه و برای متاهلین یا متکفلین 18 ماه 

3- از 121 ماه تا 180 ماه، برای مجردین 18 ماه و برای متاهلین یا متکفلین 26 ماه 

4- از 181 ماه تا 240 ماه، برای مجردین 26 ماه و برای متاهلین یا متکفلین 36 ماه 

5- از 241 ماه به بالا، برای مجردین 36 ماه و برای متاهلین یا متکفلین 50 ماه .

‌تبصره: 

الف- افراد مسن مشمول این قانون که دارای 55 سال سن و بیشتر هستند، تا زمانی که مشغول به کار نشده‌اند، می‌توانند تا رسیدن به سن‌بازنشستگی تحت پوشش بیمه

بیکاری باقی بمانند.

ب- میزان مقرری روزانه بیمه شده بیکار معادل (55%) متوسط مزد یا حقوق و یا کارمزد

روزانه بیمه شده است. به مقرری افراد متأهل یا‌متکفل، تا حداکثر (4) نفر از

افراد تحت تکفل، به ازاء هر یک نفر، به میزان (10%) حداقل دستمزد افزوده خواهد

شد. در هر صورت، مجموع دریافتی‌مقرری ‌بگیر نباید از حداقل دستمزد، کمتر و از (80%)

متوسط مزد یا حقوق وی بیشتر باشد.

ج - مقرری بیمه بیکاری از روز اول بیکاری قابل پرداخت می باشد.

‌تبصره 1 می گوید: متوسط مزد یا حقوق روزانه بیمه شده بیکار، برای محاسبه مقرری بیمه بیکاری؛ عبارت است از جمع کل دریافتی بیمه شده که به‌مأخذ آن حق بیمه دریافت شده در آخرین (90) روز قبل از شروع بیکاری، تقسیم بر روزهای کار، و در مورد بیمه شدگانی که کارمزد دریافت می‌کنند، ‌آخرین مزد عبارت است از:  جمع کل دریافتی بیمه شده که به مأخذ آن حق بیمه دریافت شده در آخرین (90) روز قبل از شروع بیکاری تقسیم بر (90).

در‌صورتی که بیمه شده کارمزد، ظرف (3) ماه مذکور مدتی از غرامت دستمزد استفاده

کرده باشد، متوسط مزدی که مبنای محاسبه غرامت دستمزد قرار‌گرفته، به منزله دستمزد ایام بیکاری تلقی شده و در محاسبه منظور خواهد شد.

‌مطابق تبصره 2؛  افراد تحت موضوع این ماده عبارتند از:

1 - همسر (‌زن یا شوهر)

2 - فرزندان دختر، تا زمانی که ازدواج نکرده اند و فاقد حرفه و شغل باشند.

3 - فرزندان پسر که سن آنان کمتر از هجده سال تمام باشد و یا فقط به تحصیل مشغول باشند و یا طبق نظر پزشک معتمد سازمان تأمین‌اجتماعی، از کارافتاده کلی باشند.

4 - پدر و مادر که سن پدر از (60) سال بیشتر باشد و یا طبق نظر پزشک معتمد سازمان

تأمین اجتماعی از کارافتاده کلی باشند و در هر حال معاش‌آنان فقط توسط بیمه شده

تأمین شودد.

5 - خواهر و برادر تحت تکفل، در صورت داشتن شرایط مربوط به فرزندان دختر و پسر،

مذکور در بندهای (2) و (3) این تبصره.

‌تبصره 3 - دریافت مقرری بیمه بیکاری مانع از دریافت مستمری جزئی نخواهد بود.

‌تبصره 4 - در صورت بیکاری زوجین، فقط یکی از آنان (‌زن یا شوهر) حق استفاده از

افزایش مقرری به ازاء هر یک از فرزندان را خواهد داشت.

‌تبصره 5 - بیمه شده بیکار و افراد تحت تکفل، در مدت دریافت مقرری بیمه بیکاری از

خدمات درمانی موضوع بندهای ‌الف و ب ماده (3)‌قانون تأمین اجتماعی استفاده

خواهند کرد.

‌تبصره 6 - مقرری بیمه بیکاری مانند سایر مستمری های تأمین اجتماعی از پرداخت هر

گونه مالیات معاف خواهد بود.

‌تبصره 3 - دریافت کمک‌هزینه حین کارآموزی، مانع استفاده از مقرری بیمه بیکاری

نخواهد بود.

3 - ماده 4 قانون بیمه بیکاری

بر طبق ماده 4 قانون بیمه بیکاری، بیمه شده بیکار با معرفی کتبی واحد کار و امور اجتماعی محل، از مزایای این قانون بهره مند خواهد شد. بر اساس تبصره این قانون، بیکاران مشمول این قانون؛ کلیه حقوق و مزایا و خسارات مربوط به موضوع قانون کار را دریافت خواهند نمود.

4 - ماده 1 قانون بیمه بیکاری

ماده 1 قانون بیمه بیکاری می گوید: کلیه مشمولین قانون تأمین اجتماعی که تابع قوانین کار و کار کشاورزی هستند مشمول مقررات این قانون قرارمی گیرند. طبق تبصره ماده 1 قانون بیمه بیکاری، گروههای زیر شامل مقررات این قانون نیستند:

صاحبان حرفه ها و مشاغل آزاد و بیمه‌شدگان اختیاری

بازنشستگان و ازکارافتادگان کلی

اتباع خارجی